سام سکوتی بداغ، قائم مقام دبیر اول کارگزاران سازندگی ایران-گیلان

روی سخنم با آنانی است که بی گدار به آب می زنند و برای بزرگ نشان دادن یکی سعی در تخفیف دیگری دارند، نامزد شکست خورده ی یک انتخابات که با لابی حزب اعتدال و توسعه وارد لیست امید می شود و با عملکرد افراد نزدیک به همان حزب در شهرستان نتیجه را به نامزد جریان مقابل واگذار می کند و سپس از همان پایگاه حضور در لیست امید مصاحبه کند و بدون تخصص در حوزه اقتصاد کارنامه ی درخشان برای سازمان صادر کند جای تعجب دارد

یا اصلاح طلبانی که شاید مقاله یکی از سایت های نزدیک به محمد باقر نوبخت بیشتر در مورد آنان صادق باشد که چوگان در دستشان همیشه به سوی قدرت می چرخد و گوی را جز به سوی چاله قدرت قل نمی دهند و برای توجیه این چرخش های عجیب هم، استانی بودن را پایه استدلال قرار می دهند، از همان جنس پای استدلالیان که حتی چوبین هم نمی توان گفت زیرا که فقط به یک چیز تمکین می کنند و آنهم صاحبان قدرت است و بس!

لازم نیست برای اینکه دکتر نوبخت را بزرگ کنید به کارگزاران یا دیگران حمله کنید بلکه تشریح عملکرد سازمان و نقشی که در انضباط مالی کشور داشته است بهترین دفاع می تواند باشد، دوم اینکه جوامع توسعه یافته حتی از پله ملیت هم بالا رفته اند، یک ایرانی می تواند استاندار یک استان اروپایی شود و یک پاکستانی شهردار لندن، اما ما همچنان گیلانی و اصفهانی و شیرازی می کنیم و خود را در زمره روشنفکران هم می دانیم.