گیلان- سایت کارگزاران: عباس نعیمی جورشری، رئیس کمیته آموزش حزب کارگزاران سازندگی استان گیلان، به اخلاق‌گرایی سیاسی عقیده دارد و معتقد است که اخلاق‌گرایی سیاسی در بحران قرار دارد و الگوهای اخلاق‌گرا در سپهر سیاست ایران تضعیف شده‌اند و اپورتونیسم جایگزین آن شده است.

نظر شما درمورد فعالیت احزاب در ایران چیست؟

در دوره معاصر می‌توان چند دوره تاریخی برای احزاب متصور شد. اوج فعالیت حزبی و تشکلی در ایران همانا دهه 20ش بوده است که بیش از 70 تشکل فعالیت داشته‌اند. علی‌ایحال تحولات اجتماعی سیاسی منتهی به کودتای 32 و بعد انقباض‌های سیاسی دهه 40 که منتهی به انقلاب 57 شد دوره جدیدی را برای احزاب ایرانی رقم زد. جنبش اصلاح‌طلبی دهه 70 نقطه عطفی بود بر این رویه اکنون که در دهه نود قرار داریم وارث مجموع اینها هستیم بعلاوه سیاست‌های رادیکال دولت نهم و دهم که با روی کار آمدن دولت یازدهم چرخش یافت. به نظر می‌رسد فعالیت حزبی در ایران امری گریزناپذیر است اگر بخواهیم به توزیع قدرت نظر داشته باشیم. در کنار این امر فعالیت جبهه‌ای همواره فواید خودش را داشته است. اما جبهه برای قوام حقوقی و قانونی یافتن به حضور احزاب نیاز دارد. هرچه حزب قوی‌تر باشد جبهه قوام بیشتری خواهد داشت. بااین حال موانع متعددی بر سر راه این فرایند وجود دارد که غالبا سیاسی است. اما من به تحولات آینده ایران خوشبین هستم و فکر می‌کنم ما در بن بست نیستیم و با تعامل بین گروهی و حتی بین جناحی می‌توان آن را تحقق بخشید. آنچه در اینجا اهمیت دارد اخلاق‌گرایی سیاسی است که معتقدم در نقطه بحرانی قرار دارد. الگوهای اخلاق‌گرا در سپهر سیاست ایران تضعیف شده‌اند و اپورتونیسم جایگزین آن شده. شخصا بر این نظر هستم که بایستی این نقیصه جامعه‌شناختی را مرتفع کرد و اخلاق‌گرایی را اگرچه پارادوکس سیاست می‌دانند، تشویق کرد.

اهداف آینده و دور نمای شما به‌عنوان ریاست کمیته آموزش حزب کارگزاران سازندگی استان گیلان که یکی از ارکان‌های شاخص حزب است، چیست؟

دو بحث عمده در این رابطه وجود دارد. نخست اینکه کنشگری و تئوریزه بودن کنش در فعالیت حزبی از هم دور افتاده است. بنابراین بایستی همت کرد تا کنشگر سیاسی و تئوریسین سیاسی به هم نزدیک‌تر شوند. مشخصا آموزش تئوریک اعضای حزب ذیل این پارامتر قرار می‌گیرد که برنامه‌ای غنی برای آن تدوین کرده‌ایم. دوم همان اخلاق‌گرایی سیاسی است که بایستی برجسته‌سازی شود. انسجام درون حزبی بعضا کم است. همدلی‌ها گاهی اندک می‌شود آنچنان که دو فرد از یک حزب بر سر تصدی یک پست سیاسی اداری علیه یکدیگر لابی می‌کنند. بجای تقویت به تضعیف یکدیگر می‌پردازند. در دهه‌های پیشین این پدیده جامعه شناختی غلیظ شده است. یک بخش این موضوع هم در روانشناسی اجتماعی مانند حسادت‌ها و کم بینی‌ها ریشه دارد. لذا بایستی در چشم انداز آموزش قرار داشته باشد.

مختصری از برنامه‌های آینده‌تان برای ارتقای سطوح آموزشی در حزب کارگزاران سازندگی استان گیلان بفرمایید.

در برنامه جامع آموزشی که تدوین شده است سه گزینه مورد نظر است: 1. کارگاه‌های یک روزه که مدرسین درون حزبی و برون حزبی آن را برگزار می‌کنند. 2. همایش‌های فصلی که پیرامون وقایع مهم تقویمی مطرح هستند و خود آنها به دو شکل سخنرانی و میزگرد اجرایی می‌شوند. 3. سلسله نشست‌هایی که از سوی متخصصان درون حزب برگزار خواهد شد. محورهای کارگاه و نشست‌ها هم شامل آموزش سیاسی، آموزش جامعه شناختی، آموزش اقتصادی و مدیریتی خواهد بود.

نگاه شما به عملکرد احزاب بخصوص حزب کارگزاران سازندگی در سطح کشور و استان گیلان چگونه است؟

به نظرم درباره احزاب با کارنامه‌ای پر نوسان مواجه هستیم. حزب کارگزاران سازندگی هم از قاعده مستثنی نیست و چند دوره متمایز داشته البته با نوسان کمتر که خصیصه مثبت کارگزاران بوده است. در این دوره‌های حزب کارگزاران سازندگی ایران هم عملکرد درست وجود دارد هم عملکرد نادرست. حزب کارگزاران سازندگی استان گیلان آسیب‌شناسی خاص خودش را دارد. سال‌های پیشین مهره چینی‌های سازمانی در استان چنان که بایستی اتفاق نیفتاده است یا اگر هم شده، کمتر دستاورد ملموس داشته است. این ضعف مهمی است. به نظر می‌رسد با تقویت رفتار حزبی و نظم تیمی می ‌توان کنشگری موثرتری داشت و به واقع "کارگزار" وقایع مثبتی برای منافع مردم و استان بود. آینده روشن است.
به قول سعدی بزرگ که بسیار با او انس دارم و گلستان خوانی همواره برایم دلپذیر است. چنان شاگردی که در حضور استادی نشسته باشد. متاسفانه نسل ما از حکمت کهن فاصله گرفته است. بنابراین سخن اخر را از او وام می گیرم: "آورده‌اند که نوشیروان عادل را در شکار گاهی صید کباب کردند و نمک نبود غلامی به روستا رفت تا نمک آرد نوشیروان گفت نمک به قیمت بستان تا رسمی نشود و ده خراب نگردد گفتند از این قدر چه خلل آید گفت بنیاد ظلم در جهان اوّل اندکی بوده است هر که آمد برو مزیدی کرده تا بدین غایت رسیده".